Rokaš. Jan Rokaš. 1979 hoda naradžennia. Pa zadyjaku Skarpijon. Pa pachodžanni patomny intelihient, a pa asabistych pierakananniach u dadatak zakaraniely idealist z usialiakimi libieraĺnymi kaštoŭnasciami nakštalt pravoŭ mienšasciaŭ, fieminizmu, pierapracoŭki smieccia, zialionaj enierhii i inšaha chipsterstva. Vychavany kasmapalitam z usioj pavahaj da muĺtykuĺturalizmu, bo ŭ prodkach hrymučaja sumieś z bielarusaŭ, čechaŭ, paliakaŭ, litoŭcaŭ. Subkuĺturna z junych hadoŭ niefarmal i «mietalist», a pa charaktary nonkanfarmist i buntar. Ulasna, adsiuĺ i psieŭdanim Rokaš.* Architektar i syn architektaraŭ, tamu mastak, dyzajnier i inšaja tvorčaja asoba, alie z ciahaj da lohiki i analityki. Bo architektura vučyć, što ŭsio pryhožaje biez dbajnaha razliku rana ci pozna zvalicca kamu-niebudź na harbuz.
Pa svajoj natury ja žudasny intraviert i na publicy sviacicca nie liubliu. Alie vychavannie nie dazvaliaje pramaŭčać, kali ščyra vieryš u jakija-niebudź idealy i ŭ samu mahčymasć zrabić sviet krychu liepšym, a sviet hetamu ŭparta supraciŭliajecca. Mnohija hady ja rehuliarna ŭviazvaŭsia ŭ roznyja sprečki, dyskusii i inšyja kanapavyja batalii, što ŭ vyniku i navialo na dumku zaviesci svoj bloh. Bo ŭ internecie niepazbiežna niechta niapravy, a tak vykazvać svaju pazicyju ŭsio ž zručniej.
I tak: maje dumki i idei calkam univiersaĺnyja, blizkija i aktuaĺnyja dlia ŭsioj postsavieckaj prastory. Adnak naradziŭsia i vyras ja ŭsio ž taki ŭ Bielarusi, tak što i moŭnych viersij bloha taksama adrazu dzvie: ruskaja i bielaruskaja. Mnie nie lianota. Pryčym druhuju ja viadu pieravažna lacinkaj, jakuju liču značna liepš kirylicy. Vybačajcie, alie «ŭsio za, a Baba Jaha suprać».
Jan Rokaš
* pieršapačatkova ŭ Rečy Paspalitaj dadzieny termin (poĺsk. Rokosz, vienhiersk. Rákos) aznačaŭ schod šliachty dlia aficyjnaha procidziejannia dziejučym uladam u imia abarony svaich hramadzianskich pravoŭ i svabodaŭ — «apošniaja abarona voĺnaj respubliki»